Ξέρω ένα πεύκο που σκύβει κοντά σε μια θάλασσα. Το μεσημέρι, χαρίζει στο κουρασμένο κορμί έναν ίσκιο μετρημένο σαν τη ζωή μας, και το βράδυ, ο αγέρας περνώντας μέσα από τα βελόνια του, πιάνει ένα περίεργο τραγούδι...
Γιώργος Σεφέρης: Ο κ. Στράτης Θαλασσινός περιγράφει έναν άνθρωπο
(5. Άντρας)